Zew Cthulhu

Przedmowa

Poniższy tekst to scenariusz filmowej sesji w konwencji horroru, rozgrywający się w realiach settingu Apokalipsa Spełniona: Czas Cthulhu autorstwa Pawła „Chimery” Cybuli.

W grupie siła, czyli kilka słów o Bohaterach

Protagoniści w opisywanym skrypcie przynależą do zwartej organizacyjnie społeczności. Ma to istotne znaczenie, chociażby ze względu na okoliczności, w jakich ma miejsce akcja. Grupa zwiększa możliwości przeżycia, ludzie wspólnie dzielą się swoimi doświadczeniami i wspomagają w chwilach próby. Oczywistością są również konflikty i antypatie. Odejście czy wykluczenie to jedna z największych kar, jakie mogą spotkać człowieka w czasach, gdy niezrozumiałe Istoty z Mitów zaczęły wędrować po Ziemi. Uczestnictwo w życiu społeczności zobowiązuje: z jednej strony zapewnia bezpieczeństwo, z drugiej narzuca określone normy, zwyczaje i obowiązki. Przechodząc do strony czysto technicznej, niech każdy z Graczy stworzy kilka charakterystycznych Postaci Tła, przynależących do grupy, które ubarwią i wzbogacą rozgrywkę.

Konflikt. Działalność Kościoła Ostatniej Godziny.

Postapokaliptyczny Londyn. Bohaterowie przystępują do związku wyznaniowego mającego na celu zatrzymać Zegar Zagłady, a wraz z nim nadejście Wielkiego Cthulhu. Pastor Benjamin Beckett na łożu śmierci wyznacza jednego z Bohaterów na swojego następcę. W gorączce opowiada o konieczności wysadzenia Big Bena, co według zniekształconego „Anioła”, który miał do niego przemówić, ma zapobiec Końcowi Świata. Protagoniści stają przed koniecznością podjęcia decyzji, czy wskazana droga jest jedyną słuszną dla Wędrownego Kościoła. Od czasu śmierci charyzmatycznego przywódcy wybrany przez niego człowiek zaczyna śnić ten sam sen.

Sceny utrzymane w zgniłozielonej kolorystyce.

1. Prolog. Ostatnia godzina.

Scenografia

Świat pokryty szlamem, odwiedzane osady w okolicach Londynu, o zróżnicowanym zaawansowaniu technologicznym. W jednym miejscu epoka kamienia, w innym realia broni palnej i zdyscyplinowanej hierarchii. Powracające stare funkcje dla rządzenia nowopowstałymi tworami politycznymi: prezydenci, burmistrzowie, przewodniczący, starsi. Raz przebiegli starcy, innym razem agresywna, buńczuczna młodzież.

Wydarzenia

Słychać Zegar… W jednej z osad, Bohaterowie jako mieszkańcy lub podróżni spotkali się z Kościołem Ostatniej Godziny. Równie dobrze każdy z nich mógł być wtedy w innym miejscu, a Kościół do niego zawitał. Zaimponował im poziom organizacji, jakim mógł pochwalić się Związek, przy braku wyróżnienia grupy duchownych, z centralną postacią Pastora. Organizacja, podział ról, dostęp do broni i leków zrobiły swoje, a może to był dziwny głos, czy też intuicja. W trakcie tego wątku Bohaterowie tłuką okutymi butami zegarki, które wcześniej posiadali, na znak przystąpienia do Kościoła. Potłuczone szkło uderza w obiektyw kamery. Sekwencja ujęć, pokazująca niszczone różne czasomierze.

2. Zawiązanie akcji. Retrospekcja. Na gruzach starego świata.

Scenografia

Zniszczona Anglia, miasta w gruzach będące jedynie cieniami swojej dawnej świetności, zróżnicowane struktury społeczne powstałe po wtargnięciu Bluźnierczych Istot z Innego Świata, ludzie ukrywający się w szkieletach miast, odmienności w sposobie myślenia i ubiorze, nowy porządek dawnego świata rodzący się pośród padliny, chorób, szaleństwa i śmierci.

Wydarzenia

Ujęcie na buty, które niszczyły zegarki. Montaż skojarzeniowy do poprzedniego wątku. Bohaterowie są mieszkańcami tego bezlitosnego świata. W tej scenie każdy z nich inaczej postrzega obecną sytuację. Ktoś może chce jedynie przetrwać, następny budować wszystko od nowa, a kolejny dobrze się zabawić przed nieuniknionym końcem. Może któryś z nich jest Człowiekiem Drogi, którego jedynym przyjacielem jest wysłużony motocykl. Za każdym stoi inna historia. Na tym etapie Gracze powinni naświetlić przeszłość Protagonistów, ze szczególnym uwzględnieniem momentu przełomowego, który sprawił, że przystąpili do Kościoła. Możliwe, że za wyborem stoi kobieta lub mężczyzna nieobojętni danej postaci lub zwykła kalkulacja związana z większą szansą na przeżycie w tych nowych, strasznych realiach. Rozgrywana sekwencja ma na celu pokazać zróżnicowanie środowisk, z jakich pochodzą Postacie Graczy, oraz ich wpływ na kształtowane zachowania i motywacje.

3. Rozwój akcji. Blisko światła.

Scenografia

Praca w ramach społeczności, rozstawianie noclegu, szycie ubrań, zdobywanie pożywienia, handel w drodze prowadzony z kupcami i innymi nomadycznymi społecznościami, ciągła ucieczka, szukanie schronienia, roztaczana opieka nad rannymi i chorymi, dzieląca ludzi nieufność, łączące ich uczucia i emocje, rozładowywanie napięć wewnątrz grupy, zawiązujące się frakcje.

Wydarzenia

Protagoniści są córkami i synami Kościoła Ostatniej Godziny od długiego czasu, którego sami nie mierzą. Z różnym skutkiem zdobywają pozycje w wewnętrznej hierarchii opartej na autorytecie. Być może jeden z nich potrafi odczytywać księgę zapisaną w nieznanym nikomu języku. Możliwe, że inny jest lekarzem, a następny potrafi zapewnić im po prostu bezpieczeństwo wyszukując niezagrożone miejsca. Każdy z nich ma zadatki na lidera, który mógłby po śmierci Pastora poprowadzić grupę.

4. Punkt kulminacyjny. Skok na miarę życia.

Scenografia

Bebechy zniszczonej aglomeracji, wystające z murów pręty, dziwne znaki wymalowane krwią na murach, ludzie żerujący niczym robaki na trupie miasta, Montaż skojarzeniowy: muchy pożywiające się truchłem nieznanej istoty, która stała się ofiarą czegoś znacznie większego.

Wydarzenia

Benjamin Beckett choruje od dłuższego czasu. Ma gorączkę i mówi przez sen. Pewnego dnia organizuje spotkanie, na które zaprasza Postacie Graczy. Naznacza na swojego następcę tę osobę, która odnosiła największe sukcesy w ramach swojej funkcji w społeczności. Kiedy jedni są zawiedzeni, a wybrany ma głowę pełną myśli, zebrani widzą po raz ostatni obłąkaną twarz Pastora, który z szaleńczym uśmiechem rzuca się z wysokiego, zrujnowanego budynku wprost na wystające, zardzewiałe pręty. Wierni, zgromadzeni u podnóża budynku, zaczynają łapczywie podstawiać naczynia, aby jego święta krew nie uciekła do ziemi.

5. Rozwiązanie akcji. Daleka droga.

Scenografia

Grupa ludzi stojąca nad wielkim lejem. Do środka, na linie, opuszczany jest człowiek, mowa nowego Pastora do zgromadzonych.

Wydarzenia

Społeczność w ten sposób zostawia zamachowca, który chciał pozbyć się następcy Becketta. W Kościele Ostatniej Godziny dochodzi do podziałów, które wprowadzają zamieszanie i niepokój. Są ludzie, którzy szepczą, że tamtego dnia, w którym było spotkanie, Protagoniści zrzucili Pastora z dachu budynku. Dla nich liderem jest młody syn Pastora, Reynold, którym naprawdę chcieliby manipulować. Pozycja nowego przywódcy chwieje się w posadach, niczym domek z kart. Ma on jednak plany narysowane przez Becketta, pokazujące jak dostać się do Big Bena, a ze snów zna formułę niezbędnego rytuału.

6. Finał. W pułapce czasu.

Scenografia

Teren w pobliżu Wieży Zegarowej, zatrzymany czas, dziwne uczucie poruszania się w zastałej przestrzeni.

Wydarzenia

Jeśli zwyciężyła koncepcja kontynuowania dzieła Becketta, Bohaterowie trafiają do Londynu. Tam także wywołują niemałą sensację. Miejscowe „władze” złożone ze splugawionych kapłanów chcą się z nimi ułożyć, żeby „kupić” trochę istnień dla swoich panów. Niezależnie od rokowań, same targi są niepokojące i nie z tego świata. Po odprawieniu rytuału z księgi Becketta i późniejszym, pomyślnym zniszczeniu Wieży Zegarowej, czas dla całego miasta się zatrzyma, zamykając wszystkich w nieruchomej sferze, gdzie ludzie i zwierzęta będą jedynymi przemieszczającymi się istotami. Pozostałe elementy świata pozostaną całkowicie statyczne – Protagonistów w „nowym świecie” powita nieruchome niebo i woda jak z obrazka.

7. Epilog. Nowe ogniwo Kosmicznego Zegara.

Scenografia

Ludzie snujący się po ulicach Zatrzymanego Miasta, które jest kulą trzymaną w ręku przez Oślizgłą Istotę. Szaleństwo wędrowców odbijające się w oku stwora, które jest niczym słońce, gdy się otwiera. Bezsilność ogarniająca umysły i mięśnie.

Wydarzenia

Bohaterowie zostali w ten sposób zabawką w świecie, z którego nie mogą uciec. Gdzie czas nie upływa. Pozostaną teraz więźniami własnych wyborów. Stając się częścią mechanizmu Zegara. Mają nadzieję, że to wszystko to jeden wielki, zły sen, a żadnej Apokalipsy nie było. Tylko że ze snu można się obudzić… Londyn znika z mapy świata, ginąc poza czasem i przestrzenią. Oślizgły Zegarmistrz wkłada kolejne ogniwo zasilające chronometr. Tym razem, ktoś budzi się w okolicach Paryża. Zniekształconym „Aniołem” jest jeden z Bohaterów Graczy. Każdej nocy mówi o konieczności zniszczenia Obelisku z Luksoru, na Placu Zgody. Pozbycie się zegara słonecznego ma zatrzymać Koniec Świata. Przewodnik spogląda na swoich ludzi, zna słowa rytuału… Słychać Zegar…

Czarne Tło…
Muzyka…
Napisy Końcowe…